سخنرانی کوتاه بی اف اسکینر به در 98 مین گردهمایی انجمن روانشناسی در 1990
سخنرانی کوتاه بی اف اسکینر به در 98 مین گردهمایی انجمن روانشناسی در 1990
یکی از تلاشهای اخیر دانشمندان علم رفتار بافتار، ایجاد اتحاد و پیوند بین علم رفتار و تکامل است (که در مصاحبه اخیر استیون هیز با گیل-لوسیانو هم بدان تاکید کرده بود). این پیوند یکی از آرزوهای سالهای آخر عمر اسکینر بود. اسکینر در سخنرانی زیر که یک هفته قبل از مرگ ایراد کرده است، با انتقاد از رویکرد شناختی و با اعتقاد به ناکارآمدی رویکرد شناختی در تبیین شناخت، نشان می دهد که زبان بایستی به عنوان موضوعی رفتاری تعبیر و تفسیر شود. وی در این سخنرانی نتیجه گیری می کند که مشکل روانشناسی (در دهه های 80 و 90 میلادی) این است که در جنبه های حرفه ای (کاربردی) رشد بیشتری نسبت به جنبه های علمی (نظری و پژوهشی) یافته است. نزدیک به سه دهه پس از پیش بینی اسکینر درباره کارآیی رویکردهای رفتاری (تحلیل رفتاری) نسبت به رویکردهای شناختی در حوزه های مختلف روانشناسی می توان نتیجه گرفت که این پیش بینی تا حد زیادی به واقعیت پیوسته است و از این روست که رفتارگرایی مدرن مجددا در بازگشت به صحنه علم و اجتماع است.
پ.ن. هیز معتقد است که یکی از دلایل رویگردانی بسیاری از روانشناسان دهه های 70 و 80 از تحلیل رفتاری (رفتارگرایی) و روی آوردن به رویکردهای شناخت اشتباهات و گفته های متناقض و مبهم اسکینر بوده است. با وجود اینکه اسکینر خود را یک فانکشنالیست می دونست در نوشته هایش بویژه در باب رفتار کلامی ترکیبی از فلسفه و دیدگاه مکانیکی و کارکردی داشته است. علم رفتار بافتار تداوم و گسترش دیدگاههای کارکردی اسکینر است.
مشاهده این سخنرانی 18 دقیقه ای را به اعضای گروه توصیه می کنم.
https://www.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=V0fsgcRvfnQ&app=desktop
یکی از تلاشهای اخیر دانشمندان علم رفتار بافتار، ایجاد اتحاد و پیوند بین علم رفتار و تکامل است (که در مصاحبه اخیر استیون هیز با گیل-لوسیانو هم بدان تاکید کرده بود). این پیوند یکی از آرزوهای سالهای آخر عمر اسکینر بود. اسکینر در سخنرانی زیر که یک هفته قبل از مرگ ایراد کرده است، با انتقاد از رویکرد شناختی و با اعتقاد به ناکارآمدی رویکرد شناختی در تبیین شناخت، نشان می دهد که زبان بایستی به عنوان موضوعی رفتاری تعبیر و تفسیر شود. وی در این سخنرانی نتیجه گیری می کند که مشکل روانشناسی (در دهه های 80 و 90 میلادی) این است که در جنبه های حرفه ای (کاربردی) رشد بیشتری نسبت به جنبه های علمی (نظری و پژوهشی) یافته است. نزدیک به سه دهه پس از پیش بینی اسکینر درباره کارآیی رویکردهای رفتاری (تحلیل رفتاری) نسبت به رویکردهای شناختی در حوزه های مختلف روانشناسی می توان نتیجه گرفت که این پیش بینی تا حد زیادی به واقعیت پیوسته است و از این روست که رفتارگرایی مدرن مجددا در بازگشت به صحنه علم و اجتماع است.
پ.ن. هیز معتقد است که یکی از دلایل رویگردانی بسیاری از روانشناسان دهه های 70 و 80 از تحلیل رفتاری (رفتارگرایی) و روی آوردن به رویکردهای شناخت اشتباهات و گفته های متناقض و مبهم اسکینر بوده است. با وجود اینکه اسکینر خود را یک فانکشنالیست می دونست در نوشته هایش بویژه در باب رفتار کلامی ترکیبی از فلسفه و دیدگاه مکانیکی و کارکردی داشته است. علم رفتار بافتار تداوم و گسترش دیدگاههای کارکردی اسکینر است.
مشاهده این سخنرانی 18 دقیقه ای را به اعضای گروه توصیه می کنم.
https://www.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=V0fsgcRvfnQ&app=desktop
+ نوشته شده در سه شنبه یکم فروردین ۱۳۹۶ ساعت 22:44 توسط عیسی
|